چه عواملی باعث عفونت واژن می‌شود؟
عفونتهای واژن دلایل مختلفی دارند و شایع‌ترین آنها عبارتند از:
عفونتهای مخمری: عفونتهای مخمری معمولاً در اثر قارچی به نام Candida albicans ایجاد می‌شوند. بسیاری از موارد، از جمله استفاده از آنتی بیوتیک‌ها، می‌تواند تعداد باکتریهای ضد قارچ در واژن را کاهش داده و منجر به رشد بیش از حد قارچ و ایجاد عفونت شود.
آتروفی واژن: این حالت معمولاً پس از یائسگی (در اینجا بیشتر بخوانیم) دیده می‌شود، البته ممکن است در هر زمان (مانند هنگام شیردهی) با کاهش سطح استروژن در بدن نیز ایجاد شود. کاهش سطح هورمون باعث نازک شدن، خشکی واژن و در نهایت التهاب واژن می‌شود.
عفونتهای باکتریایی: باکتریهای خاصی در واژن وجود دارند که رشد بیش از حد آنها ممکن است باعث واژینوز باکتریایی شود.
تریکومونیازیس: این
زنان مبتلا به تریکومونیازیس یا واژینوز باکتریایی به دلیل وجود التهاب، بیشتر در معرض خطر عفونتهای مقاربتی هستند. در زنان باردار، واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس با زایمان زودرس و نوزادان کم وزن همراه است.
علاوه بر موارد گفته شده، استرس، رابطه جنسی نامناسب، حاملگی، عدم رعایت بهداشت فردی، دیابت کنترل نشده، استفاده از کورتون، قرص‌های ضد بارداری با استروژن بالا، مواد تحریک کننده مانند صابون، عطر و وسایل پیشگیری از بارداری واژینال ممکن است واژن را تحریک کرده و باعث التهاب شوند. لباسهای تنگ هم با ایجاد بثورات گرمایی باعث تحریک واژن می‌شوند.
در برخی موارد، پزشک علت
چگونه عفونتهای واژن تشخیص داده می‌شوند؟
پزشک در مورد سابقه بیماری، سلامت جنسی (مانند تعداد شرکای جنسی) و سابقه ابتلا به عفونتهای واژن یا عفونتهای مقاربتی (STI) سوال می‌کند. علاوه بر این، ممکن است برای تشخیص علت عفونت، معاینه لگن و نمونه برداری از ترشحات واژن نیز انجام شود.
عفونتهای واژن چگونه درمان می‌شوند؟
درمان عفونتهای واژن به علت ایجاد آنها بستگی دارد.
قرص، کرم یا ژل مترونیدازول و کرم یا ژل کلیندامایسین ممکن است برای عفونت باکتریایی تجویز شوند.
کرم ها یا شیاف‌های ضد قارچ معمولا برای عفونت مخمری تجویز می‌شوند.
قرص مترونیدازول یا تینیدازول اغلب در درمان تریکومونیازیس توصیه می‌شود.
کرم یا قرص استروژن نیز ممکن است برای آتروفی واژن تجویز شود.
اگر علت ایجاد عفونت استفاده از تحریک کننده‌هایی مانند صابون باشد، پزشک مصرف داروهایی برای کاهش تحریک توصیه می‌کند.
چگونه از عفونت واژن پیشگیری کنیم؟
با اینکه نمی‌توان از همه عفونتهای واژن پیشگیری کرد، اما انجام برخی راهکارها می‌تواند موثر باشد:
- استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی به جلوگیری از شیوع بیماریهای مقاربتی کمک می‌کند.
- رعایت بهداشت، خشک کردن ناحیه تناسلی پس از استفاده از توالت و استفاده از لباس زیر از جنس کتان (در اینجا بیشتر بخوانیم) نیز می‌تواند خطر ابتلا به التهاب و تحریک واژن را کاهش دهد.
- دوش گرفتن گاهی باعث افزایش تحریک و یا مشخص نشدن عفونت می شود، زیرا ممکن است باکتریهای سالم واژن را از بین ببرد.
- استفاده از نرم‌کننده‌ها (ژل لوبریکانت) در هنگام مقاربت، احتمال زخم و تحریک در ناحیه واژن را کاهش می‌دهد.
عفونتهای واژن خطرناک نیستند، اما در صورتی که قبلاً هرگز عفونت واژن نداشته‌اید، عفونت واژن را با علائم جدیدی تجربه می‌کنید، شریک جنسی متفاوت یا جدیدی دارید و یا علائم شما مجددا پس از درمان برمی گردند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که سوزش واژن دارید و قبلا دچار عفونتهای مخمری شده‌اید، معمولا نیازی به مراجعه به پزشک نیست و عفونتهای مخمری اغلب در خانه و با داروهای ضد قارچ واژینال درمان می‌شوند.
منابع:
healthline.com , webmd.com , medicalnewstoday.com , mayoclinic.org
نظرات مشتریان ما
نظری ثبت نشده است