تغییر در ظاهر ناخنهای پا ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد. ناخنهای پا که با گذشت زمان ضخیم‌تر می‌شوند احتمالاً نشانگر ابتلا به عفونتی قارچی به نام اونیکومایکوزیس هستند که بدون انجام درمان می‌توانند دردناک شوند. درمان عفونت‌های قارچی دشوار بوده و ممکن است ماه ها به درمان نیاز داشته باشد. درمان سریع کلید بهبود قارچ ناخن است.
چه علائمی با ناخن ضخیم انگشت پا همراه است؟
تغییر در ضخامت ناخن های پا ممکن است فقط یکی از علائم عفونت قارچی باشد، علائم دیگر قارچ ناخن عبارتند از:
- ناخنهای پا که به رنگ زرد، قهوه‌ای یا سبز تغییر می‌کنند.
- بوی بدی که از
ناخن پا ایجاد می‌شود. - ناخنهای پا که می‌توانند از بستر ناخن بلند شوند.
- ناخنهای پا که شکسته یا خرد می‌شوند.
- ناخنهای پا که پوسته پوسته یا گچ مانند به نظر می‌رسند.
- ناخنهای پا با کثیفی و بقایای دیگر در زیر آنها
در مراحل اولیه عفونت ممکن است احساس ناراحتی نکنید اما با ایجاد علائم، ممکن است ناخنهای پا دردناک شوند.
چه عواملی باعث ضخیم شدن ناخن های پا می شود؟
تقریباً 20 درصد جمعیت بزرگسال مبتلا به اونیکومایکوزیس هستند. این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که قارچ یا مخمر وارد ناخن انگشت شما شود:
- جایی که ناخن پا و پایه ناخن به هم می‌رسند.
- در ترک ناخن پا
- در برش پوست که ناخن انگشت را لمس می کند.
قارچ یا مخمر در زیر بستر ناخن (جایی که مرطوب است) رشد می‌کند. عفونت در ابتدا جزئی بوده اما با گذشت زمان ممکن است گسترش یافته و باعث ضخیم شدن ناخن پا و همچنین ایجاد علائم دیگر شود. انگشتان پا بسیار مستعد ابتلا به عفونت قارچی هستند زیرا اغلب در مناطق مرطوب قرار دارند. رطوبت به انتشار قارچ کمک می‌کند و قارچ ناخن می‌تواند از فردی به فرد دیگر نیز منتقل شود.
چه کسی در معرض ابتلا به ناخن های ضخیم پا است؟
کسانی که بیشتر در شرایط زیر قرار دارند:
پابرهنه بودن در مکانهای عمومی با کف خیس، مانند: استخرهای شنا، دوش‌ها و سالن‌های ورزشی
قرار گرفتن مکرر یا طولانی مدت در معرض آب
استفاده از کفشی که پا را منقبض کند.
عرق کردن پا در کفش مخصوصا کفش نامناسب و غیر استاندارد
آسیب مستقیم به ناخن پا
بیماری پای ورزشکار (تینه آ پدیس tinea pedis) که به ناخنهای شما گسترش می‌یابد.
استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند.
ژنتیک
سیگار کشیدن
سن بالای 60 سال
در صورت ابتلا به بیماری پزشکی از قبیل:
- - دیابت نوع یک
- - دیابت نوع دو
- - شرایط گردش خون
- - پسوریازیس (در این صفحه می‌خوانید)
درمان‌های سرطان نیز ممکن است احتمال ایجاد قارچ ناخن را افزایش دهند. اگر به بیماری قبلی مبتلا هستید و دچار قارچ می‌شوید، بسیار مهم است که در اسرع وقت آن را درمان کنید.
ناخنهای ضخیم انگشت پا چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
در صورت مشاهده تغییر در ظاهر ناخنهای خود به پزشک مراجعه کنید. درمان عفونت قارچی در مراحل اولیه آن از بدتر شدن شرایط جلوگیری می‌کند. پزشک برای تشخیص شرایط به ناخنهای شما نگاه کرده و ممکن است زیر ناخن یک سواب بگیرد یا برای تشخیص وضعیت، ناخن پا را کوتاه نماید.
آیا ناخنهای ضخیم انگشتان پا می‌توانند عوارضی ایجاد کنند؟
عفونت‌های ناخن پای درمان نشده می‌توانند عوارضی ایجاد کنند. با گذشت زمان، عفونت می‌تواند بدتر شده و علائم شدیدتر شوند. ناخنهای پا می‌توانند تا حدی ضخیم شوند که هنگام کفش پوشیدن و راه رفتن ایجاد ناراحتی کنند.
ناخنهای ضخیم انگشت چگونه درمان می‌شوند؟
اگرچه تمام موارد قارچ ناخن پا نیازی به درمان ندارند، اما ممکن است ناخنهای ضخیم پا نشانه بدتر شدن قارچ باشد. روش‌های مختلفی برای درمان ناخنهای پا وجود دارد. می‌توانید ابتدا برخی از درمان‌های خانگی را امتحان کرده و سپس با پزشک خود در مورد گزینه‌های مبتنی بر نسخه صحبت نمایید. داروهای موضعی و خوراکی اصلی‌ترین روش درمان هستند.
درمان های خانگی
1- منطقه آسیب دیده را روزانه با آب و صابون تمیز کنید.
2- ناخن های خود را دائما تمیز و کوتاه کنید. ابتدا با استفاده از کرم حاوی اوره (Aluvea، Keralac) و قرار دادن شب هنگام پاها در باند ناخنهای خود را نرم کنید. سپس کرم اوره را شسته و با استفاده از ناخن گیر ناخن های خود را کوتاه کنید.
3- ناخنهای خود را به آرامی ماساژ دهید تا عفونت فروکش کند. استفاده از عصاره snakeroot به مدت یک ماه، هر هفته دو بار و در ماه دو هفته و سپس هفته ای فقط یکبار در ماه سوم می‌تواند موثر باشد.
4- روزی دو بار از روغن درخت چای استفاده نمایید.
درمان های پزشکی
قارچ ناخن پا ممکن است طبق تجویز و توصیه پزشک به مداخلات پزشکی نیاز داشته باشد که درمان‌ها شامل:
- داروهای موضعی
- داروهای خوراکی
- لیزر درمانی
- برداشتن ناخن پا برای درمان بستر ناخن
برای درمان قارچ ناخنهای پا ممکن است مجبور باشید که چندین ماه به برنامه درمانی پایبند باشید زیرا ناخنهای پا به آرامی رشد می‌کنند و رشد آنها ممکن است 12 تا 18 ماه طول بکشد.
برای پیشگیری از ابتلا به این درد بهتر است داخل کفش خود را خشک نگه داشته و جورابتان را مرتبا عوض نمایید ( جوراب 100 درصد نخی توصیه می‌شود). کفش‌هایی بپوشید که در ناحیه انگشتان پهن بوده و انگشتان شما را تحت فشار قرار ندهد. از پودر جاذب یا ضد قارچ استفاده کنید.
