همانطور که می‌دانیم وایتکس یا همان مایع سفیدکننده خانگی (هیپوکلریت سدیم) برای تمیزکردن لباس‌ها، ضدعفونی کردن و از بین بردن باکتری‌ها، سفید کردن پارچه ها و سطوح مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای استفاده ایمن‌تر از این ماده، بهتر است با آب رقیق شده و سپس مورد استفاده قرار گیرد. سفیدکننده بوی شدید کلر آزاد می‌کند که می‌تواند به ریه‌ها آسیب برساند و در صورت تماس با پوست یا چشم، حتما می‌بایست از خطرات ایمنی و چگونگی مواجهه با آن آگاه باشیم.
کمک های اولیه تماس با مواد سفید کننده
درصورتی‌که سفیدکننده رقیق نشده در تماس با پوست قرار گیرد، می‌بایست ناحیه موردنظر را بلافاصله با آب تمیز کنید. هرگونه زیورآلات و یا لباسی که می‌تواند با ماده سفید کننده تماس داشته باشد را خارج کرده و فقط به پوست خود توجه کنید. اگر دستکش لاستیکی دارید، هنگام پاک کردن سفیدکننده از روی پوست، آنها را بپوشید. پس از شستشوی سفیدکننده، دستکش‌ها را دور انداخته و دستان خود را کاملا با آب گرم و صابون شستشو دهید. سعی کنید هنگام تمیزکردن ناحیه موردنظر، از تنفس بوی سفیدکننده خودداری نمایید.
اگر سفیدکننده در تماس با چشم قرار گیرد
اگر سفیدکننده وارد چشمتان شود، در اثر ترکیب رطوبت طبیعی چشم با سفیدکننده اسید ایجاد شده و احساس سوزش خواهید داشت. در این حالت چشم خود را بلافاصله با آب ولرم شسته و هرگونه لنز تماسی را خارج نمایید. سپس سریعا به فوریت های پزشکی و یا اورژانس مراجعه کنید.
چه موقع بعد از ریختن سفید کننده می‌بایست به پزشک مراجعه کنید
در صورت ریختن سفیدکننده در چشم، می‌بایست به پزشک مراجعه کنید تا میزان آسیب‌دیدگی چشمتان مشخص شود. روش‌های شستشوی نمکی و سایر روش‌های درمانی ملایمی وجود دارد که پزشک می‌تواند برای اطمینان از عدم باقی ماندن طولانی مدت سفیدکننده در چشم، تجویز کند.
سوختگی‌های ناشی از سفیدکننده با جوش‌های قرمز دردناک تشخیص داده می‌شود. اگر سفیدکننده روی ناحیه‌ای از پوست که قطر آن بیش از 3 اینچ است ریخته شود، ممکن است «سوختگی سفید کننده» ایجاد شود. در صورت سوختگی پوست در تماس با ماده سفیدکننده، باید به پزشک مراجعه کنید.
در صورت مشاهده درد یا خارش بیش از سه ساعت پس از قرار گرفتن در معرض مواد سفیدکننده و یا مشاهده علائمی مانند حالت تهوع، غش کردن، چهره رنگ پریده و سرگیجه، می‌بایست به پزشک مراجعه نمایید.
اثرات سفید کننده روی پوست و چشم ها
اگرچه کلر از طریق پوست جذب نمی‌شود، اما برخی مواقع ممکن است از آن عبور کرده، وارد جریان خون شده و در مقدار زیاد مسمومیت ایجاد نماید. همچنین ممکن است پوست به مواد سفیدکننده واکنش آلرژیک نشان دهد. سمیت کلر و آلرژی‌های سفیدکننده می‌توانند منجر به سوختگی پوست شما شوند.
سفیدکننده همچنین می‌تواند باعث آسیب دائمی به عصب و بافت چشم شود. پس در صورت تماس سفیدکننده با چشم، آن را جدی بگیرید و هنگام شستشوی چشم از مواد سفیدکننده، لنزهای تماسی و هر نوع آرایش چشم را پاک کنید. سپس برای اطمینان از عدم آسیب دائمی به چشم، به اورژانس و یا چشم‌پزشک مراجعه کنید. سفیدکننده ممکن است تا 24 ساعت بعد از تماس اولیه به چشم آسیب وارد کند.
از مایع سفیدکننده با خیال راحت استفاده کنید
یکی از نگرانی‌های بزرگ ناشی از قرار گرفتن مداوم در معرض سفیدکننده، آسیب به ریه‌ها است. کلر موجود در سفیدکننده بویی را آزاد می‌کند که در صورت قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد و یا طولانی مدت، می‌تواند به سیستم تنفسی آسیب جدی برساند.
پس سعی کنید از مواد سفیدکننده تنها در محلی که تهویه خوبی دارد استفاده کنید و هرگز آن را با سایر مواد شیمیایی تمیزکننده (مانند شیشه پاک کن‌ها که حاوی آمونیاک هستند) مخلوط نکنید تا از این طریق از ترکیب احتمالی کشنده جلوگیری شود. سفیدکننده را جدا از سایر محصولات تمیز کننده نگهداری کنید.
در حالی که برخی از افراد برای از بین بردن باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت، سفیدکننده را روی زخم باز می‌ریزند، اما این داروی بسیار دردناک باعث از بین رفتن باکتری‌های خوبی می‌شود که می‌توانند در هنگام بهبودی از بدن شما محافظت کنند. برای کمک های اولیه اضطراری، استفاده از ضد عفونی‌کننده‌های ملایم تری مانند باکتین و پراکسید هیدروژن ایمن‌تر هستند.
نظرات مشتریان ما
نظری ثبت نشده است