کوررنگی چیست؟
کوررنگی هنگامی رخ می‌دهد که رنگدانه‌های حسگر رنگ در چشم به خوبی عمل نکرده و باعث ایجاد مشکل یا عدم توانایی در تشخیص رنگها شوند. اکثر افراد کوررنگ نمی‌توانند تفاوتی بین رنگ قرمز و سبز قائل شوند. تشخیص رنگ زرد و آبی نیز ممکن است مشکل ساز باشد، اگرچه این شکل از کوررنگی کمتر دیده می‌شود.
این بیماری می‌تواند خفیف یا شدید باشد. بیماری در حالت شدید یعنی کاملاً کور رنگ، به عنوان آکروماتوپسیا شناخته می‌شود و این بیماران همه چیز را فقط به رنگ خاکستری یا سیاه و سفید می‌بینند که البته این وضعیت بسیار نادر است.
بیشتر افراد مبتلا به کوررنگی، رنگ های زرد، خاکستری، بژ و آبی را به جای رنگ قرمز و سبز در نمودارهای رنگی مشاهده می‌کنند.
کوررنگی چقدر رایج است؟
کوررنگی بیشتر در مردان دیده می‌شود. زنان به احتمال زیاد ناقل کروموزوم معیوب مسئول انتقال کوررنگی هستند، اما مردان بیشتر این بیماری را به ارث می‌برند.
طبق تحقیقات انجمن بینایی سنجی آمریکا، حدود 8 درصد از مردان سفید پوست در مقایسه با 0/5 درصد از زنان از تمام نژاد‌ها با کمبود بینایی رنگ به دنیا می‌آیند. آکروماتوپسیا از هر 30000 نفر در سراسر جهان یک نفر را درگیر می‌کند که از این تعداد، تا 10 درصد اصلاً مفهوم رنگ را درک نمی‌کنند.
علائم کوررنگی چیست؟
رایج‌ترین علامت کوررنگی تغییر در بینایی است. به عنوان مثال، ممکن است تشخیص بین رنگ قرمز و سبز چراغ راهنما دشوار باشد. رنگها ممکن است کمتر از قبل واضح باشند و طیف‌های مختلف رنگ همه یکسان به نظر برسند. کوررنگی اغلب در سنین پایین و هنگامی که کودکان با مفهوم رنگ آشنا می‌شوند، مشخص می‌شود. در برخی از افراد، این مشکل قابل تشخیص نیست زیرا آنها یاد گرفته‌اند که رنگ‌های خاص را با اشیا خاص مرتبط کنند. به عنوان مثال، آنها می‌دانند که چمن سبز است، بنابراین رنگی را که می‌بینند سبز می‌نامند. اگر علائم بسیار خفیف باشد، فرد ممکن است متوجه نشود که رنگ‌های خاصی را نمی‌بیند.
انواع کوررنگی کدامند؟
کوری رنگ سه نوع اصلی دارد. در نوع اول، فرد در تشخیص تفاوت بین رنگ قرمز و سبز مشکل دارد. در نوع دوم، فرد در تشخیص رنگ زرد و آبی مشکل دارد و در نوع سوم فرد مبتلا به آکروماتوپسیا است و اصلاً نمی‌تواند هیچ رنگی را درک کند. از دید او همه چیز خاکستری یا سیاه و سفید به نظر می‌رسد. آکروماتوپسیا کمترین شیوع کوررنگی را دارد.
کوررنگی ارثی است یا اکتسابی؟
- کوررنگی ارثی
کوررنگی ارثی بیشتر دیده شده و به دلیل نقص ژنتیکی است. بنابراین افراد با خویشاوندان درجه یک کوررنگ به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا می‌شوند. بیشتر کمبود بینایی رنگ به صورت ارثی بوده و به طور معمول از مادر به پسر منتقل می‌شود. کوررنگی ارثی باعث کوری یا مشکلات دیگر بینایی نمی‌شود.
- کوررنگی اکتسابی
کوررنگی اکتسابی در اواخر زندگی ایجاد می‌شود و می‌تواند زنان و مردان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار دهد. بیماری‌هایی که به عصب بینایی یا شبکیه چشم آسیب می‌رسانند می‌توانند باعث ایجاد کوررنگی اکتسابی شوند. به همین دلیل، در صورت تغییر دید رنگ، می‌بایست به پزشک خود هشدار دهید، زیرا ممکن است نشان دهنده یک مسئله اساسی و جدی‌تر باشد. به عنوان مثال در بیماری آب مروارید، عدسی چشم به تدریج از شفاف به مات تبدیل شده و ممکن است دید رنگی کاهش یابد.
علت کوررنگی چیست؟
چشم حاوی سلولهای عصبی به نام مخروط است که باعث می‌شود شبکیه، یک لایه حساس به نور در پشت چشم، رنگها را ببیند.
سه نوع مخروط مختلف، طول موج‌های مختلف نور را جذب کرده و هر کدام به نورهای قرمز، سبز یا آبی واکنش نشان می‌دهد. مخروط‌ها اطلاعات را برای تشخیص رنگ به مغز ارسال می‌کنند. اگر یک یا چند مورد از این مخروط‌ها در شبکیه چشم آسیب دیده و یا وجود نداشته باشد، در دیدن صحیح رنگها مشکل ایجاد می‌شود.
عوامل موثر بر بینایی
برخی بیماری‌هامانند دیابت، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و اسکلروز چندگانه می‌توانند بینایی را تحت تأثیر قرار دهند.
مصرف برخی از داروها نیز می‌تواند باعث تغییر دید رنگها شوند. این داروها شامل داروهای ضد روان پریشی «کلرپرومازین» و «تیوریدازین» و همچنین آنتی بیوتیک اتامبوتول (Myambutol) است که برای درمان سل استفاده می‌شود و ممکن است باعث ایجاد مشکلات عصبی بینایی و ایجاد مشکل در دیدن برخی از رنگها شود.
عوامل دیگر موثر بر بینایی
کوررنگی ممکن است به دلیل عوامل دیگری نیز ایجاد شود، یکی از این عوامل پیری است. کاهش بینایی و کمبود رنگ می‌تواند به تدریج با افزایش سن اتفاق بیفتد. علاوه بر این، مواد شیمیایی سمی مانند استایرن که در برخی پلاستیک‌ها وجود دارد، با از بین رفتن توانایی دیدن رنگ ارتباط دارد.
کوررنگی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
دیدن رنگها یک فرایند ذهنی است، پس نمی‌توان فهمید که آیا افراد کوررنگ، رنگ قرمز، سبز و سایر رنگها را مانند افرادی که دید کامل دارند، می بینید یا خیر. با این حال، یک چشم پزشک می‌تواند در طول یک معاینه طبیعی چشم، میزان دید رنگ را تشخیص دهد. آزمایش شامل استفاده از تصاویر خاصی به نام صفحات «شبه ایزوکروماتیک» است. این تصاویر از نقاط رنگی ساخته شده‌اند که اعداد یا نمادهایی درون آنها نوشته شده است و تنها افرادی با دید طبیعی می‌توانند این اعداد و نمادها را مشاهده کنند. افراد کوررنگ، ممکن است اعداد را نبینید و یا عدد دیگری را تشخیص دهند.
برای کودکان مهم است که قبل از شروع مدرسه مورد آزمایش قرار بگیرند زیرا بسیاری از مطالب آموزشی در دوران کودکی شامل شناسایی رنگها است.
چگونه با کوررنگی زندگی کنیم؟
اگر کوررنگی در نتیجه بیماری یا جراحت رخ دهد، درمان علت اصلی، می‌تواند به بهبود تشخیص رنگ کمک کند. با این حال، هیچ درمانی برای کوررنگی ارثی وجود ندارد. چشم پزشک ممکن است عینک‌های رنگی و یا لنز تجویز کند که در تشخیص رنگها کمک کننده باشند. افراد کوررنگ اغلب آگاهانه از تکنیک‌های خاصی و یا ابزارهای خاصی برای سهولت زندگی خود استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، به خاطر سپردن ترتیب چراغ‌ها از بالا به پایین روی چراغ راهنمایی، در این حالت دیگر نیازی به تشخیص رنگ صحیح آنها نیست. برچسب زدن لباس نیز می‌تواند در تطبیق مناسب رنگ کمک کند. علاوه بر این برخی از برنامه های نرم افزاری، رنگ های رایانه را به رنگ‌هایی قابل مشاهده توسط افراد کوررنگ تبدیل می‌کنند.
کوررنگی ارثی یک چالش همیشگی است. این چالش اگرچه ممکن است برای مشاغل خاص، مانند کار به عنوان یک برقکار که باید تفاوت بین سیم‌های رنگی را تشخیص دهد، محدودکننده باشد، اما اکثر مردم راه های سازگاری با شرایط را پیدا می‌کنند.
نظرات مشتریان ما
نظری ثبت نشده است