چه تفاوتی بین لازک و لیزیک وجود دارد؟
هر دو روش (لازک و لیزیک) جراحی لیزر هستند که برای کمک به بهبود بینایی از طریق اصلاح قرنیه استفاده می‌شوند. قرنیه از پنج لایه نازک و شفاف بافتی در جلوی چشم تشکیل شده است که نور را خم کرده، شکست میدهد و در نهایت از طریق متمرکز کردن نور به فرآیند دیدن کمک می‌کند.
- در روش لیزیک جراح فلپ (لایه) باریکی با ضخامت حدود 100 تا 180 میکرون، از بافت قرنیه برش میدهد. فلپ حاوی هر دو لایه اپیتلیوم (لایه فوقانی) و بخشی از لایه استروما است. در روش لیزیک فلپ از قرنیه جدا نمی‌شود و با بافت بسیار نازکی به قرنیه متصل است، جراح فلپ را با احتیاط از روی قرنیه بلند کرده و قرنیه زیر آن را با لیزر شکل میدهد.
- در روش پی آر کی جراح لایه بالای قرنیه که به عنوان اپیتلیوم شناخته می‌شود را با لیزر و یا محلول الکل و چاقوی ظریف جراحی به طور دستی برمی‌دارد. بافت برداشته شده بسیار نازک‌تر از فلپی است که در عمل لیزیک بریده می‌شود و لایه استروما در آن وجود ندارد. این لایه بافتی نازک به سرجای خود برگردانده نمی‌شود، چون اپیتلیوم خود را ترمیم می‌کند. بنابراین احتمال جابجایی فلپ وجود ندارد. در این روش لنز پانسمان روی چشم قرار داده می‌شود.
- در روش لازک مانند روش پی آر کی بافت اپیتلیوم با محلول الکل ضعیف می‌شود. سپس جراح با چاقو و بدون استفاده از لیزر بافت را با احتیاط می‌برد و فلپ نازکی از بافت را بلند می‌کند. ضخامت فلپ در روش لازک حدود 50 میکرون است. در مرحله بعد جراح سطح قرنیه را با لیزر تغییر شکل میدهد و پس از آن اپیتلیوم را به سر جای خود برمی‌گرداند. در انتها نیز مانند روش پی آر کی لنز پانسمان روی چشم قرار داده می‌شود تا اپیتلیوم به مرور ترمیم یابد و روی چشم را بپوشاند.
از هر دو روش لازک و لیزیک که مورد بحث است می توان برای حل مشکلات چشم در موارد زیر استفاده کرد:
- - نزدیک بینی: ناتوانی در دیدن واضح اشیا دور
- - دور بینی: ناتوانی در دیدن واضح اشیا نزدیک
- - آستیگماتیسم: یک شکل چشم نامنظم است که باعث تاری دید می‌شود
تفاوت لیزیک و لازک
تفاوت اصلی بین لیزیک و لازک به ضخامت بافت برش داده شده مربوط می‌شود. در روش لیزیک اپیتلیوم و بخشی از لایه استروما برش داده و بلند می‌شود. اما در روش لازک فقط و فقط لایه اپیتلیوم برداشته می‌شود.
بهبود چگونه صورت می‌پذیرد؟
دوران بهبود لازک طولانی‌تر از لیزیک است، چون اتصال مجدد لایه اپیتلیوم مدتی طول می‌کشد و محلول الکل نیز چشم را تحریک کرده است. دوران بهبود پس از لازک 4 تا 7 هفته است و بیمار بینایی کامل را پس از 1 تا 2 هفته به دست می‌آورد. بعد از عمل لیزیک احتمالاً خیلی واضح‌تر از آنچه در گذشته می‌دیدید، (حتی بدون عینک و یا لنز) خواهید دید. حتی ممکن است یک روز پس از جراحی، بینایی کاملی داشته باشید. طی بهبود چشم، شما درد و ناراحتی زیادی نخواهید داشت. در بعضی موارد، ممکن است تا چند ساعت پس از جراحی سوزش در چشم احساس شود، اما نباید طولانی شود.
پزشک برای مراقبت از هرگونه تحریک، که ممکن است چند روز طول بکشد، قطره چشمی روان کننده یا دارویی تجویز می‌کند. بهبودی عمل لیزیک سریعتر است و فقط چند روز نیاز است تا دید بهتری داشته باشید، اگرچه بهبود کامل چند ماه زمان می‌برد.
آیا یک روش موثرتر از روش دیگر است؟
هر دو تکنیک در اصلاح دائمی بینایی شما به یک اندازه موثر هستند. تفاوت اصلی در زمان بهبودی است.
خطرات احتمالی
خطرات احتمالی این روش‌ها عبارتند از:
- - خشکی چشم، به خصوص لیزیک می‌تواند باعث تولید اشک کمتری تا حدود شش ماه پس از جراحی شود. این خشکی گاهی اوقات می‌تواند دائمی باشد.
- - تغییرات بصری یا اختلالات، از جمله حساسیت به نورهای روشن یا بازتاب اجسام، هاله‌های اطراف چراغ‌ها، دوبینی و یا عدم دید مناسب در شب. مورد آخر اغلب پس از چند هفته از بین می‌رود، اما ممکن است دائمی شود. اگر بعد از حدود یک ماه این علائم از بین نرفت، با پزشک خود صحبت کنید.
- - تحریف بینایی، جراح ممکن است بیش از حد لازم بافت قرنیه را از بین ببرد، که این موضوع می‌تواند باعث ایجاد اعوجاج در بینایی شود که به نام اکتازی شناخته می‌شود.
- - آستیگماتیسم، در صورتی که بافت قرنیه به‌طور مساوی برداشته نشود، انحنای چشم می‌تواند تغییر کند که در این صورت ممکن است به یک عمل جراحی مجدد نیاز داشته باشید و یا برای اصلاح کامل بینایی خود از عینک یا لنز استفاده کنید.
- - عوارض فلپ لیزیک، مشکلات مربوط به لایه جداشده قرنیه ایجاد شده در طی عمل لیزیک ممکن است به عفونت یا تولید بیش از حد اشک منجر شود. بهبود نامنظم اپیتلیوم در زیر فلپ نیز ممکن است به اعوجاج بینایی منتهی شود.
- - کاهش دائمی دید، مانند هر عمل جراحی چشم، خطر کمی آسیب و عوارض وجود دارد که منجر به از دست دادن جزئی یا کلی بینایی می‌شود. ممکن است بینایی شما کمی ابری یا تارتر از قبل به نظر برسد، حتی اگر بهتر می‌بینید.
چه کسی برای هر روش مناسب است؟
شرایطی اساسی برای انجام هر یک از این جراحی‌ها وجود دارد:
- - سن بیش از 18 سال
- - عدم تغییر چشمگیر دید در یک سال اخیر
- - نبودن در دوران بارداری و یا شیردهی
- - اندازه مردمک در هنگام تاریکی اتاق حدود 6 میلی متر باشد.
همه افراد، واجد شرایط هر دو عمل جراحی نیستند و دلایلی وجود دارد که ممکن است شما را برای یک روش مناسب‌تر سازد:
- - ابتلا به آلرژی مزمن که می تواند روی پلک‌ها و بهبود چشم تأثیر گذار باشد.
- - ابتلا به یک بیماری حساس که روی چشم تأثیر می‌گذارد، مانند گلوکوم یا دیابت
- - ابتلا به یک بیماری خود ایمنی که می‌تواند در بهبودی شما تأثیر بگذارد، مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس
- - داشتن قرنیه‌هایی نازک که ممکن است آنقدر محکم نباشند که بتوانند از پس هر دو روش برآیند. این مشکل معمولاً شما را برای لیزیک واجد شرایط نمی‌کند.
- - داشتن مردمک چشم بزرگ که خطر ابتلا به اختلالات بینایی را افزایش میدهد و حتی ممکن است شما را واجد شرایط لیزیک نکند.
- - انجام جراحی چشم در گذشته (LASIK یا PRK) ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.
نظرات مشتریان ما
نظری ثبت نشده است